بررسی بازی tekken 7

پادشاه مسابقات مشت‌های آهنین

واقعا کسی هست که tekken رو نشناسه و با این بازی خاطره نداشته باشه؟ یک بازی سراسر نوستالژی، از حرکات ژیمناستیک ادی تا شمشیر رنگی یوشیمیتزو و غرش های آتشین Ogre. اسم Tekken من رو به ۲۰ سال پیش می‌بره که با هیجان بعد از گرفتن پول توجیبیم، در اولین فرصت خودم رو به فروشگاه بازی نزدیک خونه می‌رسوندم تا حسابی از گذران وقتم پای این بازی لذت ببرم. چه دوران جذابی بود. چقدر عالی بود دیدن King با اونهمه حرکات ناب کشتی کج و سالتوهای پیچیده، چقدر خوب بود دیدن مارشال لاو با شباهت فوق العادش به بروس لی و چقدر جالب بود CJ های آخر هر کاراکتر که بعضی‌هاشون رو باید یواشکی تماشا می‌کردیم!

اولین تجربه بازی‌های Tekken دقیقا به سال ۱۹۹۵ برمی‌گرده که توسط شرکت Bandai Namco برای کنسول های Arcade طراحی و روانه بازار شد. از همون اول به خاطر رعایت استانداردها و عمق لازم در بین طرفداران و منتقدین محبوبیت خاصی پیدا کرد و خوشبختانه تونسته این روند رو تا به امروز حفظ کنه. هدف از نگارش مقاله ای که در حال مطالعه ی اون هستید، این هست که به سراغ جدیدترین عنوان این فرنچایز یعنی Tekken 7 بریم و ببینیم که آیا موفق شده وارث خوبی برای اجدادش باشه یا نه ؟ پس در ادامه با تکنوشاپ  همراه باشید.

از ظهور آخرین تیکن ( تکن – Tekken ) نزدیک به پنج سال می‌گذره، البته تکن ۷ برای اولین بار، سال ۲۰۱۵ در کره و ژاپن بر روی پلتفرم آرکید منتشر شد. ( اگر جزو گیمر های قدیمی تر باشید، احتمالا پلتفمرم های آرکید مربوط به بازی street fighter رو داخل لابی سینماها بیاد دارید و اگر مثل من به بازی کردن خیلی علاقه داشته باشید، احتمالا بخشی از فیلم رو بخاطر تجربه ی این بازی ها از دست دادید ) همین باعث شد که شرکت سازنده یعنی Bandai Namco بر اساس بازخوردهایی که از طرف منتقدین و طرفداران می‌گرفت در طول این مدت بر روی اشکالات احتمالی، توسعه پروژه و خط داستانی بازی کار کنه تا بتونه در سال ۲۰۱۷ یک بازی درخور توقعات دوست داران این عنوان روانه بازار کنه.

تیکن ۷ کار رو تا حد زیادی درست انجام داده. هسته مبارزه ای بازی دقیقا مثل نسخه‌های گذشته دست نخورده باقی مونده. سیستم ۴ دکمه ای که برای هر یک از چهار عضو بدن یعنی دست و پای راست و چپ استفاده می‌شد بدون تغییر خاصی در تکن ۷ هم استفاده شده. این مکانیزم ساده تونسته قدم مثبتی در راستای بهبود هیجان بازی برای تازه کارها برداره. مثل تمام شماره‌های قبلی بازی های Tekken، فقط با فشار دادن متوالی دکمه ها می‌تونید نتایج خوبی بگیرید (طرفدارای Eddy Gordo کاملا متوجه منظورم هستند).

طرفداران Eddy از ظاهر جدید این شخصیت و قابلیت هاش به وجد خواهند آمد

اگر هم به دنبال چیز پیچیده‌تری هستید می‌تونید به منوی لیست حرکات و کومبوها سری بزنید و از بین بیش از ۱۰۰ حرکتی که برای هر یک از ۳۸ کاراکتر تعریف شده، اونهایی که باب میلتون هست رو انتخاب و باهم ترکیب کنید و کومبوهای جدیدی خلق کنید. Tekken از جمله ی بازی‌هائی هست که این حق انتخاب رو برای چینش کومبوهای جدید به شما می‌ده . همینکه ضربات رو بشناسید و ترکیب اونها رو یاد بگیرید، فاصله ای که با پرتاب شدن حریف به عقب بعد از یک ضربه ی سنگین رو متوجه بشید و سرعت عمل داشته باشید، می‌شه گفت اون موقع تازه ‌زیبائی‌های حقیقی تکن رو می‌بینید و ازش لذت می‌برید. امکانات جدیدی که به این نسخه ( Tekken 7 ) اضافه شده و مورد توجه من قرار گرفت دو سیستم Rage Art و Power Crushes هستند.

Rage Art مثل مکانیزم کامبک (Come Back) عمل می‌کنه که وقتی وضعیت سلامت کاراکتر شما بحرانی می‌شه و مقدار هلثتون به کمتر از ۲۵ درصد می‌رسه، با انجام یک حمله دو دکمه ای – شبیه به Injustice 2 و Mortal Kombat – یک سکانس سینماتیک شروع می‌شه و می‌بینیم که شخصیت محبوبتون چجوری حریفش رو در هم می‌کوبه. البته زمانبندی این نوع حملات هم خیلی مهم و حیاتیه چون حریفتون به راحتی می‌تونه اونها رو بلاک کنه و با باز شدن دفاعتون بعد از زدن ضربه، بر ضد خودتون از این موقعیت پیش آمده استفاده کنه. اما Power Crushes کمی متفاوته ، با فعال کردن این قابلیت حملات High و mid قدرتمند تری می‌تونید اعمال کنید و بیشتر از حالت معمول به حریف ضربه بزنید.

در مجموع ۳۸ کاراکتر برای این بازی در نظر گرفته شده اند

طراحی کاراکترها مثل همیشه خوب انجام شده. در Tekken 7 چند کاراکتر جدید هم به چشم می‌خورن که هرکدوم فرم و سبک مبارزه ی کاملا جدیدی رو برای طرفداران این بازی به ارمغان آوردن. کاتارینا (Katarina) که با وجود ضربات پای بسیار مهلکش، می تونه از نزدیک هم با دشمن درگیر بشه و Lucky Chloe ، یک کاراکتر الهام گرفته شده از انیمه های ژاپنی هست که ترجیح می‌ده با رقصیدن و حرکات آکروباتیک حریفش رو غافلگیر کنه. در کنار این دو Shaheen ، Gigas ، Claudio ، Josie و Master Raven هم که همگی جدید الورود هستند حضور دارند تا مبارزه با اونها برای متعصب ترین طرفداران این بازی هم لذت های خاص خودشن رو داشته باشه. نکته جالبی که در تکن ۷ وجود داره، حضور شخصیت منفی بسیار معروف بازی Street Fighter به نام Akuma هست که وقتی دیدمش تعجب کردم و گفتم این اینجا چیکار می‌کنه؟ کمی که تحقیق کردم فهمیدم که سازندگان پروژه ای به نام Tekken x Street Fighter در حال ساخت داشتند ولی در طی مشکلاتی پروژه با شکست روبرو شد و تصمیم بر این شد که تنها Akuma رو در شماره جدید تیکن وارد کنند تا یادی باشه بر این پروژه کنسل شده! با وجودی که حضور آکوما در بین شخصیت های تکن با اون گلوله های آتشین معروفش کمی غیر معمول به نظر میاد؛ ولی باور کنید یا نه، به نظر من که خیلی جالب و درست از آب در‌آمده و تونسته جای خودش رو بین کاراکترها به خوبی باز کنه.

حضور Akuma در بین شخصیت های تیکن ۷ باعث تعجبه

بازیstreet fighter 5 که محصولی از شرکت کپکام بود به خاطر محتوایی که داشت مورد انتقاد منتقدین قرار گرفت و با وجود بسته های الحاقی، بعد از یک سال نتونست به فروش چندان چشم گیری دست پیدا کنه. با این تجربه، تیکن ۷ تونست پکیج کامل‌تری در زمینه روایت داستان رو به نسبت بازی رقیب ارائه بده و کمی موفق تر باشه. ماد Marquee یک داستان سینماتیک هستش که به داستان خانواده میشیما و تصمیمات اونها از دید یک خبرنگار – Oscar Wilde – می‌پردازه. بازی کردن این ماد خالی از لطف نیست چون جدای از اینکه مفرحه، خیلی از ابهامات داستان اصلی که شامل دیالوگ ها و روایات مختلفی از کاراکترهای بازی هست – که به نظر من خیلی پیش پا افتادست – رو بر طرف می‌کنه. حالت بعدی Arcade Mode هست که شامل ۶ مبارزه علیه دشمنان هوش مصنوعی می‌شه که پس به اتمام رسوندنش نه تنها یک دستت درد نکنه هم به شما گفته نمیشه، بلکه خبری از پاداش هم نیست. در نهایت می‌رسیم به Treasure Battle Mode که به نوع خودش خیلی خوب ظاهر شده.

Treasure Battle

Treasure Battle شامل مبارزه های پلکانی همچون mortal combat هستش که شما رو درگیر مبارزه های دشوارتر با شرایط و قوانین خاص می‌کنه، مثل مبارزه با سرعت یا دمیج دو برابر که پس از پایان هر کدوم به شما امتیازاتی داده می‌شه تا بتونید از اونها برای باز کردن تجهیزات و لباس های مختلف برای کاراکترهاتون استفاده کنید. این قسمت از بازی به شدت توجه من رو به خودش جلب کرد. تجهیزاتی که در اختیارتون قرار می‌گیره فوق العادست. از لباس ها و ابزارهای قدیمی بازی تکن تا لباس ها و امکانات مضحک و خنده دار. تصور کنین که Akuma با عینک خلبانی و یک کمربند مسخره پلاستیکی بخواد با شما مبارزه کنه. انصافا می‌تونه سرگرم کننده باشه. ولی باید بهتون بگم که بر خلاف بازی Injustice 2 اضافه یا کم کردن این تجهیزات و لباس ها چیزی به قدرت و توانایی های شخصیت مورد علاقتون اضافه یا کم نمی‌کنه. در آخر هم مبارزات آنلاین رو شاهد هستیم که علاوه بر مفرح بودنشون اصلا بهتون پیشنهاد نمی‌کنم. مشکلات متعدد و ضعیف بودن سرورها باعث شده که به طور مداوم در بازی با افت فریم های شدید و قطع شدن های ناگهانی مواجه بشید که بعد از یک مدت کلا بیخیال این قسمت می‌شید و به همون قسمت Offline اکتفا می‌کنید! (نقد و بررسی Injustice 2)

بخش آنلاین بازی Tekken 7

در طول این چند سال که همه با این بازی خاطره داشتیم، تکن ۷ به ما ثابت کرده که چیزی بیش از یک بازی Button Masher (فشار همزمان چندین دکمه) هم می‌تونه باشه. در نظر خود منتقدین هم همین بوده و گاهاً پیش اومده و یکی به ما گفته که :” هی پسر ! اینقدر دکمه هارو نزن ! حملاتتو زمانبندی کن و رو ترکیب کردن دکمه ها تمرکز داشته باش! ” به نظر من این ویژگی خوبی بوده که سازندگان سعی بر حفظ اون داشتن و همین باعث شده که محبوبیت این سری نسبت به Mortal Kombat و Injustice 2 در بین بازیکن‌های حرفه ای و آماتور به یک نسبت حفظ بشه و کسانی که به دنبال وقت گذرونی هستن، بهمراه افرادی که Tekken رو بصورت حرفه‌ای انجام می‌دن، بتونن با خیال راحت تکن بازی کنن و ازش لذت ببرن.

یکی از نقطه ضعف های بازی Tekken بخشی آموزشی اون هست. شما هر چقدر که در بخش آموزشی بازی وقت صرف کنید و تمام فنون رو یاد بگیرید، تا زمانی که با یک حریف قدرتمند برخورد نکنین یا بدنبال فیلم مسابقات حرفه‌ای بازی نباشید، متوجه نمی‌شید که ترکیب فنونی کاملا متفاوت از اونچه که در بخش آموزش بازی برای یادگیریشون تلاش کردید وجود داره! فنون چند-ضربی که یک سطح متفاوت از بازی رو به شما معرفی می کنه. استفاده از نقاط ضعف حریف در شرایط ویژه، زدن ضربه های کانتر در زمان‌های خاص و مناسب، استفاده از دیوار در زمین‌هائی که محصور شده هستن و ادامه ی کومبوها بروی دیوار تا ساخت یک Death Combo و … اما خود بازی در بخش آموزشی تقریبا هیچ چیزی برای ارائه به شما برای اینکه حرفه ای بازی کنید نداره. یادم میاد وقتی برای اولین بار بازی اینجاستیس ۲ رو شروع کردم، در قسمت آموزش از سیر تا پیاز مبارزات حتی استفاده از حملات قدرتی و حتی Clash کردن‌ها هم آموزش داده شده بود. ولی در تکن ۷ شاید شما ساعت ها درگیر این باشید تا فقط بفهمید که Rage Art چیه و چطور می‌شه از اون استفاده کرد. برای همین هم بهتون هشدار می‌دم که اگر برای اولین بار دارین این سری رو تجربه می‌کنین، آمادگی چند ساعت سردرگمی رو داشته باشید تا با پایه و مبنای مبارزه ای تکن ۷ آشنا بشید. دقیقاً همینجاست که درک می‌کنید چرا خیلی ها فقط به فشار دادن دکمه ها اکتفا می‌کنن و سیستم مبارزه حرفه ای رو کلا کنار می‌گذارن و حتی معتقد هستن که تکن چیزی بیشتر از فشار چندین باره و پشت سر هم تمام دکمه ها نیست!!

مسابقه ی JDCR با Anakin در فینال مسابقات تکن ۷

شاید برای خیلی از شما که این بازی رو خریداری کردید سوال پیش بیاد که در قسمت PlayStation VR چه کاری می‌شه انجام داد؟ من هم مثل شما با دیدن این گزینه به شدت هیجان زده شدم و با یکی از دوستانم که واقعیت مجازی داشت تماس گرفتم و با کلی هیجان تصمیم گرفتیم این قسمت رو هم تجربه کنیم. افتخار این رو دارم که بهتون بگم بخش دوربین واقعیت مجازی بازی Tekken 7، یکی از بی‌خاصیت ترین و به‌درد نخورترین بخش‌های بازی هستش که تنها امکانی که به شما رائه می‌ده دیدن مدل ۳ بعدی شخصیت های بازی از تمام زوایا هست! همین!! خبری از مبارزات یا حتی روایت داستان در واقعیت مجازی نیست.

تنها قابلت VR مشاهده کاراکتر سه بعدی از تمام زوایاست

باید قبول کنیم که در بعضی قسمت ها سازندگان به شدت نسبت به کیفیت محصولشون کم لطفی کردن، ولی از حق نگذریم، مطمئنا تکن ۷ یک تجربه خیلی خوب و عالی در سبک مبارزه ای در زمانی هست که بعد از کلی فوتبال بازی کردن، بدنبال یک تجربه ی متفاوت و البته جذاب هستید. سیستم مبارزه ای منحصر به فرد و سرگرم کننده، تنها عنصری که باعث بقای عمر این دست از بازی ها در بین طرفداران می‌شه، به خوبی در عناوین فرنچایز Tekkenرعایت شده و در طول سالیان سال تونسته محبوبیت و حالت نوستالژیکش رو در بین طرفداران حفظ کنه. پس اگر هرچند وقت یکبار با دوستاتون دور هم جمع می‌شید و قصد دارید اوقات خوبی رو باهم داشته باشید، حتما بهتون پیشنهاد می‌کنم که تکن ۷ رو فراموش نکنید.