بررسی بازی God Of War3
- تکنوشاپ
- ۱۳۹۶-۰۷-۲۶
- ۶:۳۹ بعد از ظهر
مجموعه‌ی god of war از زمان عرضه اولین قسمتش در کنسول پلی‌استیشن ۲، استانداردهای خاصی را به سبک هک اند اسلش افزود که هنوز هم پا برجا و مستحکم باقی مانده است. در ادامه با تکنوشاپ همراه باشید تا نگاهی به نسخه ریمستر قسمت سوم God of War بیاندازیم. بازی گاد آو وار ۳ توسط کمپانی SIE Santa Monica Studio ساخته شده است.
به نام انتقام
توجه: در متن زیر بخشی از داستان اولین نسخه God Of War تعریف شده است.
خانواده مقدس‌ترین حریم هر مردی است. هر مردی در کنار خانواده‌اش به آرامش روحی و روانی می‌رسد و تمام سعی خود را می‌کند تا این حریم مقدس هرچه بیشتر در رفاه و آسایش باشد. اگر خانواده متلاشی شود، دیر یا زود مرد خانواده نیز از پای در خواهد آمد. این مسئله در مورد کریتوس (Kratos) قهرمان خشن و بی‌رحم سری بازی‌های محبوب و مشهور God Of War نیز صادق است. کریتوس در ابتدا یک فرمانده دلیر و شجاع بوده که به همراه ارتش به ظاهر شکست ناپذیراش پا به میادین نبرد مختلفی می‌گذاشته و در تمامی آنها نیز پیروز می‌شده است. در یک جنگ، او که در آستانه شکست قرار داشته، از خدای جنگ یعنی آرس (Ares) طلب کمک می‌کند و او هم در ازای قولی به کریتوس کمک می‌کند، این که او از این پس از تمامی فرمان‌های آرس اطاعت کند.
آرس به قول خود عمل می‌کند و کریتوس از مهلکه جان سالم به در می‌برد و کریتوس نیز به عهد خویش پایبند می‌ماند و به تمامی دستورات او عمل می‌کند. در یکی از روزها، او به دهکده‌ای حمله می‌کند و بر حسب اتفاق، متوجه می‌شود که در هنگام قتل عام مردم آن منطقه، همسر و فرزند خود را نیز کشته است. این لکه ننگ، تا ابد بر پیشانی او باقی می‌ماند. از کریتوس، دیگر هیچ چیزی جز یک مرد خسته از زندگی باقی نمی‌ماند. تنها روزنه امیدی که هنوز برای او وجود داشت به دست خودش از بین رفته و ادامه زندگی عملاً برای او غیر ممکن شده بود.
این رویداد اصلی‌ترین دلیل تبدیل شدن کریتوس از یک فرمانده جنگی دلیر و با افتخار به یک ماشین کشتار بی‌رحم و منفور است. در ادامه و طی اتفاقاتی دیگری که در God Of War 2 شاهد آنها بودیم، کریتوس قصد می‌کند تا از پدرش زئوس (Zeus) خدای خدایان بنا به دلایلی انتقام بگیرد. او که پیش‌تر زخم از دست دادن خانواده‌اش را بر جگر برداشته بود، اکنون هدف اصلی‌اش یعنی انتقام گرفتن از زئوس نیز مزید بر علت شده تا هیچ چیز نتواند کریتوس را از قتل عام دشمنان‌اش باز دارد. بدون شک یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت سری بازی‌های God Of War، قهرمان آن یعنی کریتوس است. کریتوس یکی از کامل‌ترین و در عین حال بهترین شخصیت‌های تاریخ بازی‌های کامپیوتری است و سازندگان به خوبی توانسته‌اند طوری شخصیت او را طی نسخه‌های مختلف پرورش دهند تا بازیبازان بیشترین میزان همذات پنداری را با او داشته باشند. در وجود او تنها زخم‌هایی از گذشته باقی مانده است. او مصمم است تا انتقام بگیرد، از تمامی کسانی که مسبب سقوط او در قعر تاریکی بوده‌اند، از کسانی که او را عامل نابودی همه‌چیز می‌دانند، ار کسانی که او را طرد کرده‌اند. خشم و غضبی که در دل او نهفته است، باعث می‌شود تا هیچ کس جرئت رو به رو شدن با او را نداشته باشد. نام کریتوس بر تن هر جنبنده‌ای لرزه می‌اندازد. تمام خصوصیات اخلاقی او دست به دست هم داده‌اند تا کریتوس شخصیتی منحصر به فرد، دوست داشتنی و البته ترسناک پیدا کند. در God Of War 3 شاهد ادامه یافتن ماجرای تلاش کریتوس برای انتقام گرفتن از زئوس هستیم.
بازی دقیقاً از همان جایی شروع می‌شود که God Of War 2 به پایان رسیده بود. کریتوس به همراه یکی از تایتان‌ها (Titans) به نام گایا (Gaia) در حال رهبری عده دیگری از تایتان‌ها است. این گروه به سوی کوه اُلیمپوس (Olympus) در حال حرکت‌اند تا تمامی خدایان را نابود سازند. اولین نکته مثبت God Of War 3 همین آغاز نفس‌گیر و فوق‌العاده آن است. بازی به سرعت شما را در وسط یک نبرد سخت با دشمنان قرار می‌دهد و از همان ابتدا تا انتهای بازی اجازه نفس کشیدن را هم به بازیبازان نمی‌دهد. شروع نفس‌گیر بازی در کنار مبارزه با یکی از خدایان یعنی خدای دریاها پوزیدون (Poseidon) در همان ابتدا باعث می‌شود که بازیباز از همان هنگام شروع بازی به شدت در حال و هوا و اتمسفر بی‌نظیر بازی غرق شود و با سرعت هرچه بیشتر در بازی پیشروی کند. این داستان جذاب و درگیر کننده بازی تا انتها ادامه می‌یابد و به جرئت باید گفت که تا آخر نیز افت چندانی پیدا نمی‌کند. بازیباز همواره تشنه پیشروی در بازی می‌ماند و این امر مرهون همین داستان و روایت داستانی مطلوب بازی است. اما، اگر نگاهی به نسخه پلی استیشن ۴ بازی بیندازیم، متوجه می‌شویم که همین شروع نفس‌گیر و بدون شک ماندگار در تاریخ بازی‌های کامپیوتری همچون شمشیر دولبه عمل می‌کند. حال شاید با خود بپرسید که چرا، در پاسخ باید گفت که وقتی چنین عنوانی که چیزی در حدود ۶ سال قبل عرضه شده، قرار است دوباره برای کنسول جدید سونی عرضه شود بدون شک باید بازیبازانی را هدف قرار دهد که تا کنون موفق به تجربه بازی نشده‌اند.
برای چنین افرادی، آغاز بازی بسیار گنگ و شوک برانگیز به نظر می‌رسد، چرا که داستان این نسخه و بالطبع آغاز آن کاملاً وابسته به داستان نسخه‌های قبلی است و کسی که با داستان نسخه‌های قبل آشنا نباشد به هیچ وجه نمی‌تواند با داستان این نسخه نیز ارتباط خوبی برقرار کند. بهتر بود که سونی به جای آن که از بازیبازان ۴۰ دلار برای God Of War 3 Remastered طلب کند، از آنها ۶۰ دلار برای تجربه تمامی نسخه‌های اصلی این سری (چیزی مثل God Of War Saga Collection که برای پلی استیشن ۳ عرضه شد و شامل سه قسمت اصلی و شماره دار این سری و دو قسمت فرعی سری یعنی God Of War Ghost Of Sparta و God Of War Chains Of Olympus بود) طلب می‌کرد تا افرادی که تازه با این سری آشنا شده‌اند نیز با داستان بازی به طور کامل ارتباط برقرار کنند. فارغ از این مبحث، باید گفت که God Of War 3 از لحاظ داستانی عملکرد خوب و قابل قبولی دارد. با وجود آن که داستان کلی بازی حول محور انتقام می‌گردد (و انتقام موضوعی کلیشه‌ای به حساب می‌آید) ولی توجه سازندگان به جزئیات نیز جای تقدیر دارد و داستان بازی اصلاً خسته کننده و ملال آور نیست و به مانند دیگر نسخه‌های این سری، روایتی حماسی و قابل توجه دارد. شخصیت کریتوس در این نسخه به بلوغ کامل می‌رسد و نسبت به قبل باز هم تکامل می‌یابد. دیگر شخصیت‌ها نیز نه به اندازه کریتوس، اما، به نوبه خود شخصیت پردازی قابل قبول و مناسبی دارند. یکی از مهم‌ترین نکات مربوط به بخش داستانی بازی، دیالوگ‌هایی هستند که بر زبان شخصیت‌ها جاری می‌شوند. به طور مثال دیالوگ‌هایی که کریتوس بر زبان می‌آورد با روحیات و اخلاق او تطابق کامل دارند، یا شخصیت هرمس (Hermes) پیک خدایان که شخصیتی جالب دارد و سعی می‌کند اندکی شوخ طبعی را هم چاشنی بازی کند.
خشم، انتقام، تنهایی، خون، آتش، مرگ و هر چه صفت خشونت‌بار که منجر به نابودی می‌شود، در شخصیت کریتوس وجود دارد. شخصیتی که با عصبانیت بی حد و حصرش، نه کسی را دل زده کرد و نه به قولی، شور خلق و خوی بد را در آورد. کریتوس جوری پایه‌ریزی شد که بی شک در بالاترین مرتبه‌ی شخصیت‌های سبک اکشن و هک اند اسلش قرار بگیرد. مکانیزم تحول و رشد کریتوس در طول دو نسل کنسول‌های پلی‌استیشن و رسیدن به حد کمال در خدای جنگ ۳ به خوبی پیش رفت و ما ۵ سال پیش دیدیم که کریتوس چطور توانست با نهایت خشم و قدرت خود، کوه المپوس و خدایان یونانی را به خاک و خون بکشد.
۵ سال از پایان تریلوژی خدای جنگ می‌گذرد و بسیاری اعتقاد دارند نسخه‌ی سوم، بهترین بازی این سری است. همین یک دلیل کافی بود تا استودیو خوش‌نام سانتا مونیکا تجدید دیداری با این بازی انجام دهد و آن را با نهایت کیفیت بصری که ممکن است، به کنسول پلی‌استیشن ۴ بیاورد. شاید شما هم از شنیدن نام «ریمستر» خسته شده باشید. نسل هشتم کنسول‌ها میزبان بازی‌های زیادی از نسل قبل بوده‌اند که به هر بهانه‌ای دوباره عرضه شده‌اند تا به مخاطبان جدید دوباره معرفی شوند و خب، پول بیشتری هم به جیب بزنند. اما همیشه در هر چیزی فرق‌هایی وجود دارد. خدای جنگ ۳ را شاید بتوان با ارفاق در دسته‌ی خوب‌های ریمستر قرار داد.
گذشت یک نسل همواره باعث می‌شود تا مخاطبان جدیدی که کنسول‌های قبلی را دنبال نکردند، وارد عرصه شوند و شاید بسیاری مایل باشند تا هر طور که شده به بازی‌های خاطره‌انگیز و پرافتخار قبلی دست پیدا کنند. نسخه ریمستر باعث می‌شود تا این تجربه، بهتر و با کیفیت‌تر از قبل در اختیار این دسته از مخاطبان قرار بگیرد. البته نباید آن دسته از مخاطبانی را هم نادیده بگیریم که در کنسول‌های قبلی خود بارها و بارها این بازی‌ها را بازی کرده‌اند و دیدن نسخه‌ی ریمستری که کیفیت بالاتری نسبت به نسخه اصلی دارد، آنها را راغب به خرید بازی کرده می‌کند.
قصد نداریم در این مقاله بیشتر از این در مورد ماهیت بازی‌های ریمستر صحبت کنیم، اما باید این نکته را در نظر بگیریم که نبود بازی‌های ریمستر ضرری به جامعه گیمرها نمی‌رساند اما وجودشان بسیار مفید است. یکی از این بازی‌هایی که می‌تواند این تعریف برایش مقبول باشد، ریمستر بازی خدای جنگ ۳ است.
پنج سال از تعریف مکانیزم‌های خدای جنگ ۳ می‌گذرد، اما هنوز حتی در نسخه‌ی ریمستر هم رنگ کهنگی به خود نگرفته است
خدای جنگ ۳ که ۵ سال پیش برای کنسول پلی‌استیشن ۳ عرضه شد، از دقایق اول شروعش نشان داد که با یک بازی فوق حماسی و با ضرب‌آهنگ بسیار بالا طرف هستیم. کریتوس پس از اینکه توانست در نسخه‌ی دوم به تایتان‌ها کمک کند تا از بند آزاد شوند، با یاری آنها به سمت کوه آلیمپوس، جایی که خدایان یونانی در آن سکنا دارند یورش ببرد. قسمت دوم درست جایی تمام شد که کریتوس سوار بر گایا و به همراه دیگر تایتان‌ها در حال بالا رفتن از این کوه بلند هستند و جنگ عظیمی به راه افتاده است. خوش‌بختانه سانتا مونیکا قسمت سوم را درست از همان‌جا آغاز کرد تا بازیکن به محض اجرای بازی خود را در طوفانی سهمگین و اکشنی نفس‌گیر ببیند. سری بازی‌های خدای جنگ دارای چند مشخصه‌ی خیلی خاص هستند که باعث می‌شود این بازی یک سر و گردن از سایر بازی‌های اکشن و هک اند اسلش بالاتر باشد. صحنه‌های QTE یا دکمه زنی کارگردانی شده و به جا، ضربات ترکیبی جذاب که سنگینی، جسارت و شجاعت خاصی را به همراه دارند و هیچ‌وقت تکراری نمی‌شوند و از همه مهم‌تر، شخصیت و استایل کریتوس که حس خشم و قدرت را به بازیکن القا می‌کند و باعث می‌شود گیمر فکر کند که «خب، حالا من کنترل قوی‌ترین موجود دنیا را در اختیار دارم که حتی خدایان هم جلودارم نیستند»!
هیبت کریتوس دیدنی‌تر از قبل شده است
ریمستر خدای جنگ ۳ دقیقا همان روایت ۵ سال پیش را دنبال می‌کند. سالی که ما توانستیم ببینیم چگونه کریتوس با خود ویرانی و آخرالزمان را به همراه آورد و ترس در دل تک تک خدایان آلمپوس مخصوصا پدرش زئوس انداخت. هیچ چیز خاصی به بازی اضافه نشده و فقط شاهد افزایش کیفیت بافت‌های بازی، رزولوشن و اجرای بازی بر اساس نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه هستیم. در واقع می‌توان اینگونه برداشت کرد که God of War 3 در نهایت قدرت کیفی خود به این شکلی است که ما داریم در نسخه‌ی ریمستر می‌بینیم و نسخه‌ای که در سال ۲۰۱۰ برای پلی‌استیشن ۳ منتشر شد، بسته به قدرت پردازشی این کنسول نسل هفتمی محدود شده بود.
چیزی که شاید آنقدرها به چشم مخاطبان قبلی خدای جنگ ۳ نیاید، تغییر رزولوشن و ارتقا تکسچرهای بازی است. God Of War 3 در زمان خودش یکی از بهترین گرافیک‌ها را در اختیار داشت و گوی رقابت را از بقیه ربوده بود. بازی اصلی روی رزولوشن ۷۲۰ بود و با توجه به محدودیت سخت‌افزار پلی‌استیشن ۳، مقداری از تکسچرها و بافت‌ها کیفیتی معمولی داشتند، البته اگر از دید امروزی به آن نگاه کنید. با این حال، ارتقا کیفیت بافت‌های بازی در نسخه ریمستر چشم‌گیر نبوده و کاری نمی‌کند که شما به محض اجرای بازی بگویید: «واو! عجب گرافیک خفنی پیدا کرده God Of War ۳». اما از حق نگذریم، بعضی از مراحل بازی که در محیط‌های خیلی باز و محیط‌های بسته که انعکاس نور و تصویر در آن جریان داره، از افزایش کیفیت محسوسی برخوردار شده و مخاطب را وادار می‌کنه تا مقداری به دورو بر هم نگاهی بیاندازد و برای لحظاتی از خون‌ریزی دست نگه دارد.
چنگال هادس از سلاح‌هایی است که شما را شیفته‌ی خود می‌کند
ویژگی مشخص دیگر ریمستر خدای جنگ ۳، ارتقا نرخ فریم از ۳۰ به ۶۰ است که این مورد در هنگام مبارزات مقداری خودش را نشان می‌دهد. بله! مقداری! مجموعه god of war از زمان پلی‌استیشن ۲ تا امروز همیشه از نرخ فریم خوب و ثابتی برخوردار بوده است. فرقی بین صحنه‌های شلوغ که با کلی دشمن درگیر هستید با صحنه‌ی کاخی مرمری که فقط کاراکتر شما در آن حضور دارد، وجود ندارد. در همه حال، نرخ فریم ثابت است و به هیچ وجه در اثر شلوغی یا عوامل دیگر افت نمی‌کند. این ویژگی در نسخه‌ی ریمستر هم به خوبی گنجانده شده و به مخاطب تجربه‌ی ناب یک بازی هک اند اسلش سریع را القا می‌کند.
سینماتیک‌های حرفه‌ای و کارگردانی شده در کنار ضربات QTE به خاطر ارتقا کیفیت بازی، زیبا‌تر از قبل شده‌اند و با کمی دقت می‌توان این ارتقا را فهمید. ریمستر ۳ god of war هیچ بخش اضافه‌ای جز اضافه شدن قابلیت Photo Mode نسبت به نسخه‌ی پلی‌استیشن ۳ ندارد. حتی این قابلیت Photo Mode هم آنقدرها پر جزئیات و جذاب نیست. نمی‌خواهم بگویم که Photo Mode در God Of War 3 افتضاح به تمام معنا است، اما اگر آن را در کنار بازی‌هایی مثل The Order: 1886، The Last of Us و مخصوصا DriveClub بگذاریم، متوجه می‌شیم که Photo Mode خدای جنگ ۳ مثل دوربین دیجیتالی قدیمی در مقابل دوربین‌های حرفه‌ای عکس برداری است. دوربین خود بازی همیشه ثابت است و بازی همیشه زاویه دید مخاطب را مشخص می‌کند. همین دلیل باعث شده تا در قابلیت Photo Mode هم نتوانیم دوربین را بچرخانیم و مجازیم فقط از زاویه‌ای که می‌بینیم بازی را بی‌حرکت کنیم و عکس بندازیم.
در بخش صداگذاری و موسیقی هیچ فرق خاصی بین نسخه‌ی اصلی و ریمستر احساس نکردم مگر اینکه به خاطر تکنولوژی‌های حال حاضر کنسول پلی‌استیشن ۴، این صداها رساتر شده باشند که باز هم اصلا قابل تشخیص نیستند. اما خودمونیم، موسیقی حماسی خدای جنگ ۳ در هنگام مبارزات آنچنان آدرنالین خون را بالا می‌برد که فقط و فقط فکر کشتن دشمنان و سلاخی آنها می‌افتید نه چیز دیگر!
اسطوره‌ها هیچ گاه نمی‌میرند
در پایان باید گفت فرمولی که استودیو سانتا مونیکا (Santa Monica) برای ساخت نسخه‌های مختلف سری God Of War از آن استفاده کرده بسیار کم‌نقص و قابل اتکا بوده و هنوز هم بعد از گذشت چیزی حدود ۱۱ سال از عرضه نسخه اول، نیازی به ایجاد تغییری بنیادین در آن وجود ندارد. داستان سری در نسخه سوم به اوج می‌رسد و از همان ابتدا بازیباز را در خود غرق می‌کند، هرچند که برای بازیبازان تازه وارد مسلماً داستان بازی اندکی گنگ و گیج‌کننده به نظر می‌رسد. روایت داستانی نیز در این نسخه بسیار خوب و مطلوب است. شخصیت پردازی‌ها نیز بدون هیچ اغراقی بسیار خوب از آب در آمده است، مخصوصاً کریتوس که در این نسخه شخصیت او به تکامل کامل می‌رسد و بازیبازان در این نسخه بیش از هر زمان دیگری با او همذات پنداری خواهند کرد. گیم پلی بازی نیز اکنون از همیشه کامل‌تر و جذاب‌تر به نظر می‌رسد و با وجود آن که نسبت به ریشه‌های این سری وفادار است، سعی داشته تا تنوع را نیز چاشنی خود کند و ساختار مراحل در این نسخه به گونه‌ای است که برای بازیبازان خسته کننده جلوه نمی‌کند. از طراحی بسیار خوب محیط‌ها نیز نمی‌توان چشمپوشی کرد. از لحاظ گرافیکی نسخه پلی استیشن ۳ این بازی در زمان عرضه همچون یک انقلاب بزرگ بود و هنوز هم از آن به عنوان یکی از برترین گرافیک‌های نسل هفتم نام برده می‌شود، اما، نسخه نسل هشتمی چندان رضایت بخش به نظر نمی‌رسد و مشخص است که سازندگان در بهبود دادن گرافیک بازی کم کاری داشته‌اند. از لحاظ صداگذاری و موسیقی نیز بازی عملکرد بسیار خوبی دارد و ایرادی به آن وارد نیست. در کل، God Of War 3 یکی از برترین عناوین منتشر شده بر روی پلی استیشن ۳ است و اگر از طرفداران این سری هستید اما نتوانسته‌اید به تجربه آن بپردازید، حتماً آن را بر روی پلی استیشن ۴ تجربه کنید.
God of War 3 Remastered، یک هک اند اسلش کامل برای کسانی است که به دنبال یک بازی در این سبک برای کنسول پلی‌استیشن ۴ هستند و تا به حال دیدار آنچنانی با خدای جنگ در گذشته نداشته‌اند. هواداران دو آتشه‌ی این بازی هم اگر نسخه‌ی ریمستر را تهیه نکنند، چیز خاصی را از دست نداده‌اند. اما اگر خیلی مایل به تجربه‌ی نسخه‌ی ریمستر هستید، به شما پیشنهاد می‌کنم فعلا دست نگه دارید تا قیمت بازی از چیزی که است پایین‌تر بیاید و حتی در صورت امکان، نیاز نیست باکس پلمپ و کاملا نو آن را تهیه کنید. چون به عقیده‌ی من، یک ریمستر که هیچ چیز جدیدی جز ارتقا سطح کیفی نه چندان زیاد نداره، ارزش ۴۰ دلار خرج هم نخواهد داشت. دوست داشتیم سونی حداقل نسخه‌های قدیمی و حتی نسخه‌ی Ascention که پیش‌درآمدی بر مجموعه بود و از قابلیت چند نفره‌ی آنلاین بسیار خوبی هم برخوردار بود، به صورت کالکشن ریمستر می‌کرد. آن وقت این مجموعه بسیار با ارزش می‌شد و حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذاشت.
استودیو سانتا مونیکا در حال حاضر مشغول به ساخت نسخه‌ی کاملا جدید از سری خدای جنگ است. آیا هنوز ما باید کریتوس را در هیبت خدای جنگ ببینیم یا سانتا مونیکا تصمیم داره تا به ماجراهای خونین کریتوس خاتمه بدهد و داستانی کاملا جدید را پی‌ریزی کند؟ منتظر می‌مانیم.